Kwasy nukleinowe

<

DNA zostało odkryte w 1869 roku przez Fryderyka Mieschera, jednak przez prawie 90 lat jego struktura pozostawała nieznana. Dopiero w 1953 roku James Watson i Francis Crick korzystając z rentgenograficznego zdjęcia DNA wykonanego przez Rosalind Franklin odkryli w jaki sposób zbudowana jest ta tajemnicza cząsteczka. Odkrycie to umożliwiło dynamiczny rozwój genetyki molekularnej i niewątpliwie wpłynęło na obraz dzisiejszej medycyny.

Kwasy nukleinowe to makrocząsteczki o szczególnym znaczeniu dla istot żywych. Informacja o budowie i funkcjonowaniu ciał wszystkich organizmów jest zapisana właśnie w sekwencji ułożonych kolejno w łańcuchu nukleotydów. Zanim jednak poznasz dokładniej niezwykły świat genetyki i zanim dowiesz się w jakim języku napisany jest przepis na człowieka, musisz najpierw poznać budowę chemiczną tychże cząsteczek. Nukleotydy to cząsteczki złożone z trzech elementów. Pierwszym jest zasada azotowa, która może zawierać jeden lub dwa pierścienie. Drugi to pentoza, czyli pięciowęglowy cukier, którym w zależności od rodzaju nukleotydu może być ryboza lub deoksyryboza. Ostatnim elementem, który pośredniczy w łączeniu się nukleotydów między sobą, jest reszta kwasu fosforowego (V).

W komórkach możemy spotkać się zarówno z wolnym nukleotydami lub dinukleotydami, jak również z cząsteczkami kwasów nukleinowych złożonymi z wielu milionów nukleotydów. Kompletny materiał genetyczny znajdujący się w komórkach człowieka składa się z ponad 6 miliardów par zasad i podzielony jest na 46 oddzielnych cząsteczek zwanych chromosomami. Więcej na ten temat dowiesz się z probówek zamieszczonych w dziale genetyka, natomiast teraz zapraszam Cię do zapoznania się z budową chemiczną i podstawowymi funkcjami kwasów nukleinowych.