<
W poprzednich probówkach poznałeś wiele ciekawych informacji na temat roślin pierwotnie wodnych. W tej lekcji spróbujemy natomiast odpowiedzieć na pytanie, w jaki sposób rośliny wyszły na ląd oraz jakie przystosowania musiały wykształcić, aby stało się to możliwe.
Niewątpliwą zaletą środowiska lądowego jest fakt, że dostęp do światła jest w nim znacznie lepszy niż w wodzie. Z perspektywy roślin jest to ogromna zaleta, ponieważ odżywiają się one na drodze fotosyntezy, co oznacza, że korzystają z energii świetlnej, aby wytwarzać związki organiczne. W bardzo czystej wodzie światło może docierać do głębokości nieco ponad 600 metrów, jednak w praktyce niewiele jest tak czystych wód, w związku z czym już na głębokości około 100-150 metrów jest całkowicie ciemno. Dla porównania, dno oceaniczne w przeważającej mierze znajduje się na poziomie między 4000 a 6000 m.p.p.m, a co za tym idzie – jest ono niezamieszkane przez rośliny. Warto przy tym zwrócić uwagę, że różne kolory światła docierają na różne głębokości, a co za tym idzie, na pełne spektrum światła widzialnego liczyć mogą jedynie rośliny znajdujące się tuż pod powierzchnią wody lub właśnie na lądzie.
Niestety jednak, środowisko lądowe pod wieloma względami jest mniej przyjazne od wodnego. Podstawowym problemem wydaje się być właśnie ograniczona dostępność wody, która jest podstawowym składnikiem wszystkich organizmów żywych i rośliny nie są tu wyjątkiem. Poza tym, w środowisku lądowym wahania temperatury, zarówno w ciągu doby, jak i w ciągu dnia są znacznie większe niż w środowisku wodnym. Jeśli chcesz dowiedzieć się, m.in. tego czym jeszcze środowisko lądowe różni się od wodnego, to zapraszam Cię do zapoznania się z tą lekcją. Miłego oglądania!
Subskrybuj nasz kurs online, aby uzyskać dostęp do pełnej treści lekcji.
Jeśli jeszcze nie potrzebujesz subskrypcji, sprawdź koniecznie nasze przykładowe lekcje dostępne zupełnie za darmo!