Rośliny nagonasienne

<

W poprzedniej lekcji mówiliśmy sporo o prehistorycznych czasach, w których cała ziemia porośnięta była niezwykle różnorodnymi paprotnikami. Jednak rośliny nagonasienne na dawnej Ziemi także miały swoje 5 minut, a nawet trochę więcej. To właśnie przedstawiciele nagonasiennych zaczęli dominować na Ziemi po „erze” paprotników.

Rośliny nagonasienne kojarzą nam się głównie z dobrze Ci zapewne znanymi roślinami iglastymi, które są bardzo ważnym składnikiem polskich lasów. Ma to sporo sensu, bo faktycznie spośród ponad tysiąca gatunków nagonasiennych, aż 600 zaliczamy do roślin iglastych.

Jednak pośród nagozalążkowych znaleźć można także znacznie bardziej osobliwe gatunki. Wśród nagonasiennych często wyróżnia się cztery klasy, a mianowicie rośliny iglaste, miłorzębowe, gniotowe oraz sagowce. Przykładem takiego osobliwego gatunku, będącego przedstawicielem gniotowych jest welwiczja przedziwna (Welwitschia mirabilis). Występuje ona tylko w jednym miejscu na świecie, a mianowicie na obszarze pustyni Namib, która zlokalizowana jest na terytorium Namibii, a częściowo również południowej Angoli.

Nazwa tej rośliny jest całkowicie nieprzypadkowa. Zbudowana jest ona bowiem w bardzo przedziwny sposób. Składa się z grubego i krótkiego pnia, który osiąga średnicę średnio 120 cm przy zaledwie 50 cm wysokości. Z pnia tego wychodzą na boki tylko dwa skórzaste liście, które są bardzo długie, grube i nigdy nie opadają, pomimo tego, że roślina ta żyje nawet kilkaset lat. Są to zatem najbardziej długowieczne liście w świecie roślin. Rosną one przez całe życie rośliny, osiągając u niektórych gatunków nawet do 6 metrów. Wraz z upływem czasu starsze fragmenty liści zamierają i gdzieniegdzie rozrywają się na cieńsze pasy, a ponadto stają się coraz bardziej skręcone. Znacznie więcej na temat tej i innych roślin nagonasiennych dowiesz się dzięki tej lekcji!