Wiązania wodorowe w kwasie deoksyrybonukleinowym

Masz częściowy dostęp do tego zadania

Aby uzyskać dostęp do większej liczby zadań, załóż bezpłatne konto lub subskrybuj nasz kurs.

Załóż bezpłatne konto, aby zapisywać zrobione zadania

Jeśli masz już u nas konto, zaloguj się.

Kwas deoksyrybonukleinowy składa się z dwóch nici polinukleotydowych, skręconych wokół siebie w podwójną helisę, które są utrzymywane razem przez wiązania wodorowe między specyficznymi parami zasad azotowych: adenina–tymina i guanina–cytozyna. Na poniższym rysunku atomy i grupy funkcyjne, zaangażowane w tworzenie wiązania wodorowego pomiędzy guaniną a cytozyną, są ponumerowane cyframi rzymskimi.

Zrzut ekranu 2021 01 17 o 23.52.31 - Kwas deoksyrybonukleinowy składa się z dwóch nici polinukleotydowych, skręconych wokół siebie w podwójną helisę, które są utrzymywane razem przez wiązania wodorowe między specyficznymi parami zasad azotowych: adenina–tymina i guanina–cytozyna. Na poniższym rysunku atomy i grupy funkcyjne, zaangażowane w tworzenie wiązania wodorowego pomiędzy guaniną a cytozyną, są ponumerowane cyframi rzymskimi.

Uzupełnij poniższą tabelę, wpisując numery atomów i grup funkcyjnych zaznaczonych na rysunku, będących donorem lub akceptorem wiązania wodorowego.

donor wiązania wodorowego

akceptor wiązania wodorowego

 

donor wiązania wodorowego

akceptor wiązania wodorowego

I, V, VIII, III, IV

 

G

Subskrybuj nasz kurs chemii online, aby uzyskać dostęp do tego i wielu innych zadań z rozwiązaniami!

Zobacz zadania przykładowe w naszej bazie zadań

Jak Ci poszło?
Dlaczego warto oznaczać zadania jako wykonane?
Wiesz, które zadania z naszej bazy już rozwiązałeś i kiedy. Dzięki temu będziemy mogli polecać Tobie lepiej dobrane zadania, a Ty będziesz mógł je odfiltrować w naszej bazie zadań. Pozwoli nam to też lepiej informować Cię o Twoich postępach w nauce!
Powiadom mnie o nowych komentarzach
Powiadom o
0 komentarzy
oceniany
najnowszy najstarszy
Inline Feedbacks
Zobacz wszystkie komentarze