Energia jonizacji, powinowactwo elektronowe
Pierwsza energia jonizacji (Ej1) to minimalna energia potrzebna do oderwania elektronu od obojętnego atomu, czego skutkiem jest powstanie kationu. Każda następna energia jonizacji (Ej2, Ej3 itd.) to energia potrzebna do oderwania kolejnego elektronu od coraz bardziej dodatnio naładowanej drobiny. Jonizacji przebiegającej z oddawaniem elektronu lub elektronów walencyjnych i prowadzącej do otrzymania kationów ulegają elektrododatnie pierwiastki o charakterze metalicznym:
Be + Ej1Be → [Be+] + e–
[Be+] + Ej2Be → Be2+ + e–
W przypadku elektroujemnych pierwiastków o charakterze niemetalicznym jonizacja następuje na drodze przyjęcia elektronu lub elektronów, na przykład:
F + e– + EpF → F–
Na podstawie: A. Bielański, Podstawy chemii nieorganicznej, Warszawa 2010.
Uzupełnij tabelę, wpisując odpowiednie wartości energii jonizacji berylu oraz powinowactwa elektronowego fluoru. Wybierz spośród podanych wartości wyrażonych w kJ · mol–1:
+ 1756, - 339, 0, + 897
Pierwsza energia jonizacji berylu Ej1Be [kJ · mol–1] | Druga energia jonizacji berylu Ej2Be [kJ · mol–1] | Powinowactwo elektronowe fluoru EpF [kJ · mol–1] |
Pierwsza energia jonizacji berylu Ej1Be [kJ · mol–1] | Druga energia jonizacji berylu Ej2Be [kJ · mol–1] | Powinowactwo elektronowe fluoru EpF [kJ · mol–1] |
| + 897 | + 1756 | – 339 |
Subskrybuj nasz kurs chemii online, aby uzyskać dostęp do tego i wielu innych zadań z rozwiązaniami!