Półogniwa- obserwacje doświadczenia

Masz częściowy dostęp do tego zadania

Aby uzyskać dostęp do większej liczby zadań, załóż bezpłatne konto lub subskrybuj nasz kurs.

Załóż bezpłatne konto, aby zapisywać zrobione zadania

Jeśli masz już u nas konto, zaloguj się.

Miarą aktywności chemicznej pierwiastka jest wartość standardowego potencjału reakcji redoks, E°, podawana w woltach (V). Wartości te, dla różnych półogniw podaje szereg elektrochemiczny. Półogniwo to układ, w którym reagują dwie formy: utleniona i zredukowana pierwiastka lub jonu, co można zapisać w postaci schematycznej, np.: (Sn2+/Sn4+), a interpretuje się w jonowo-elektronowym zapisie równania reakcji z udziałem wymienionych w schemacie cząsteczek lub jonów. Im mniejsza wartość potencjału tym chętniej atomy pierwiastka (lub cząsteczki, czy jony) uczestniczą w procesie utleniania, a im większa wartość potencjału tym chętniej uczestniczą w procesie redukcji. Wynika stąd, że wartość potencjału jest wskaźnikiem samorzutnego, spontanicznego kierunku reakcji utleniania bądź redukcji. Reakcja zachodząca między jonami miedzi (II) a atomami cynku jest samorzutna, czyli przebiega jako:

Cu2+ + Zn → Zn2+ + Cu,

gdyż wartość potencjału półogniwa E° (Cu/Cu2+) ma wartość większą od potencjału półogniwa E° (Zn/Zn2+), zatem umieszczenie w roztworze soli miedzi (II) płytki cynkowej spowoduje zachodzenie spontanicznej reakcji redukcji jonów miedzi (II): Cu2+ + 2e → Cu oraz spontanicznej reakcji utleniania cynku: Zn → Zn2+ + 2e. Te dwie reakcje jonowo elektronowe, zsumowane, dają jonowe równanie procesu utleniania-redukcji.

Na podstawie: A. Bielański, Podstawy chemii nieorganicznej, T1, rozdz. 12, wyd. 6, PWN, Warszawa, 2010

Na podstawie zapisanego równania reakcji biegnącej z udziałem cząsteczek I2 oraz jonów: I, Fe2+ i Fe3+ opisz obserwacje do tego doświadczenia. W tym celu uzupełnij schemat doświadczenia wzorami wybranych odczynników oraz tabelę. Przyjmij, że mieszanina substratów w doświadczeniu była stechiometryczna.

Zrzut ekranu 2020 11 30 o 00.24.34 - Miarą aktywności chemicznej pierwiastka jest wartość standardowego potencjału reakcji redoks, E°, podawana w woltach (V). Wartości te, dla różnych półogniw podaje szereg elektrochemiczny. Półogniwo to układ, w którym reagują dwie formy: utleniona i zredukowana pierwiastka lub jonu, co można zapisać w postaci schematycznej, np.: (Sn2+/Sn4+), a interpretuje się w jonowo-elektronowym zapisie równania reakcji z udziałem wymienionych w schemacie cząsteczek lub jonów. Im mniejsza wartość potencjału tym chętniej atomy pierwiastka (lub cząsteczki, czy jony) uczestniczą w procesie utleniania, a im większa wartość potencjału tym chętniej uczestniczą w procesie redukcji. Wynika stąd, że wartość potencjału jest wskaźnikiem samorzutnego, spontanicznego kierunku reakcji utleniania bądź redukcji. Reakcja zachodząca między jonami miedzi (II) a atomami cynku jest samorzutna, czyli przebiega jako:

G

Subskrybuj nasz kurs chemii online, aby uzyskać dostęp do tego i wielu innych zadań z rozwiązaniami!

Zobacz zadania przykładowe w naszej bazie zadań

Jak Ci poszło?
Dlaczego warto oznaczać zadania jako wykonane?
Wiesz, które zadania z naszej bazy już rozwiązałeś i kiedy. Dzięki temu będziemy mogli polecać Tobie lepiej dobrane zadania, a Ty będziesz mógł je odfiltrować w naszej bazie zadań. Pozwoli nam to też lepiej informować Cię o Twoich postępach w nauce!
Powiadom mnie o nowych komentarzach
Powiadom o
0 komentarzy
oceniany
najnowszy najstarszy
Inline Feedbacks
Zobacz wszystkie komentarze